Ik bak zolang ik me kan herinneren. Alles wat ik kan, heb ik geleerd van mijn oma (ze zegt dat ik haar lang geleden al heb ingehaald, maar dat geloof ik niet). Mijn moeder moest vroeger heel veel werken, ik bracht de meeste tijd door met oma. Wij gingen het liefst samen bakken of koken. Er is niets beters dan zacht gebak met zelf geplukte kersen en appels uit eigen tuin. Ik proef nog het knapperige suikercrumble korstje. Het ruikt naar vanille. Ik word er nog steeds emotioneel van… En ik krijg honger… 😉

Lekkere baksels brengen mensen bij elkaar. De gistgeur van rijzend deeg is een voorteken van gezellig samenzijn en genieten van lekker eten.

Ik groeide op zonder vader. Mijn moeder en ik hebben het niet altijd breed gehad en er werd bespaard op van alles. Wat wij niet konden kopen, probeerden wij zelf te maken.

Lekker eten betekent voor mij iets meer dan alleen je buik vol maken omdat je honger hebt. Het is van niets, iets maken. Een tovenarij van een paar simpele ingrediënten die gecombineerd met elkaar een zalige proeverij worden. Elke keer als ik iets voor mijn familie of vrienden mag bakken, serveer ik mijn hart op een bord. En ik mag dat bordje nog mooi versieren ook! Hoe kun je hier niet van houden?

In 2015 heb ik een wedstrijd gewonnen voor het lekkerste toetje van Nijmegen. Het was uitgekozen door Rudolph van Veen in het kader van zijn Kerstdiner Theatershow. Het recept wat ik heb opgestuurd is gebaseerd op het recept van mijn oma. Een traditionele Poolse taart zonder gebruik van bloem. Super luchtig en zacht. Opgepimpt met een sausje van witte chocolade en limoen. Naast de taart frambozenkoelie met schuim van vanille-ijs en basilicum.

Hoor ik je al watertanden?

Ik kan me heel goed herinneren hoe ongelooflijk trots ik was om naast de meester op het podium te mogen staan tijdens zijn show. Dat was een onderdeel van mijn prijs. Behalve trots kan ik me er moeilijk iets van herinneren, zo onder de indruk was ik. Gelukkig zijn er toen een paar foto’s gemaakt!

Omdat ik gewonnen had, werd mijn toetje één maand lang geserveerd in een restaurant in Nijmegen. Helaas werd het compleet verprutst door de chef-kok en een culinaire column ‘Over de tong’ van De Gelderlander heeft er een alles behalve lovende recensie over geschreven! Het was een opluchting dat ze mijn aam er niet bij hebben gezet! Ik was nog van plan om een écht dessert naar de redactie toe te sturen, maar ik durfde niet …

Net als de liefde, gaat het bakken ook blijkbaar niet altijd over rozen, maar gelukkig wel altijd door de maag, haha

Over durven gesproken …

Een paar maanden geleden heb ik in een stoere bui nog een brief geschreven naar mijn held. Ik heb het nooit verstuurd. Ik durf niet … weet eigenlijk niet waarom. Stel nou voor dat hij op mijn voorstel in zou gaan? Weet je wat, ik doe het gewoon. Niks te verliezen!

Beste Rudolph,

(ondanks onze zeer korte geschiedenis durf ik u zo aan te schrijven).

Ten eerste wil ik je en je familie een gezond en energievol jaar toewensen.

Je zal niet direct weten wie ik ben, maar in 2015 heb ik tijdens je Kerstshow in de Schouwburg van Nijmegen een prijs van je mogen ontvangen voor het lekkerste toetje van Nijmegen. Ik mocht toen naast je op het podium staan shinen. Het was een kort, maar voor mij een zeer waardevol en memorabel moment! Het boek dat je voor mij gesigneerd hebt is en blijft een bijbel.

Het is ontzettend jammer dat de Kerstshow het afgelopen jaar niet door is gegaan. Ik keek er naar uit en baalde echt dat de show door de Corona maatregelen niet meer mogelijk was! Fijn dat Rudolphs bakery weer op 24-kitchen kwam – een verademing voor alle thuisbakkers van Nederland!

Over thuisbakkers gesproken...

To be continued …